Anouschka - Assistent-begeleider
Van bewoners die een goede dag hebben krijg ik veel energie
Eigenlijk wilde ik kapster worden. De school waar ik op zat organiseerde snuffelstages en ik kwam terecht in een verpleegtehuis. Dat was denk ik het moment dat ik dacht, dat wil ik ook. Inmiddels heb ik al 20 jaar ervaring in de zorg en dan met name in de ouderenzorg en de thuiszorg. De gehandicaptenzorg is relatief nieuw voor me. Ik werk sinds september 2020 voor SOVAK en ook al heb ik niet precies de juiste diploma’s, ik heb wel de kans gekregen om toch aan de slag te kunnen en tegelijkertijd mijn verzorgende IG-diploma te halen.
Als assistent-begeleider verzorg ik met name bewoners met een ernstige meervoudige beperking. Ik help met wassen, aankleden en tijdens maaltijden. Maar ook door nabijheid te geven, even bij elkaar zitten en er zijn. Dat geeft me veel voldoening. Kleine dingen zoals een glimlach in de ochtend, even een kroel. En dat ze je missen als je een paar dagen vrij bent geweest. Zeker als bewoners je beter leren kennen en jij hen, wordt die glimlach alleen maar groter.
Bij ons op de locatie is geen enkele dag hetzelfde. Wel zijn er vaste momenten. Zo helpen we bewoners met het uit bed komen, verzorgen we de medicatie, helpen we bij het ontbijt en creëren we vaste rustmomenten. Vervolgens zijn er altijd wel andere zaken die geregeld moeten worden of bestellingen die nog gedaan moeten worden. Je verveelt je in elk geval nooit.
“Weet je wat voldoening geef? Dat bewoners je missen als je een paar dagen vrij bent geweest.”
Op de locatie draaien we 2 diensten, de ochtend en de avonddienst. Het rooster maken we zelf. Weekenden werken we om en om. En als ik een keer wil ruilen dan regel ik dat met het team. Dat bestaat uit 4 zorgmedewerkers, maar omdat er soms verloop is en het niet eenvoudig is om goeie nieuwe mensen te vinden vangen we ook werk voor elkaar op.
De gehandicaptenzorg kampt volgens mij met vooroordelen. Toen ik overstapte van de ouderenzorg naar de gehandicaptenzorg keken mensen soms raar op. Gehandicaptenzorg? En misschien had ik het eerder ook niet bedacht, maar ik ben in een ontzettend fijn en warm team terechtgekomen. We komen voor elkaar op en staan op een lijn met elkaar. Ook met onze zorgmanager, die mij bovendien de kans heeft gegeven om werk en opleiding te combineren.
Voor deze functie moet je stevig in je schoenen staan, het is best aanpakken. Maar als ik aan sta, sta ik ook echt aan! Dan werk ik hard, dat is waar jezelf niet inhouden voor mij voor staat. Mij geeft het meer voldoening dan bijvoorbeeld mijn werk in de ouderenzorg. Ik krijg oprecht elke keer weer energie als ik zie dat een bewoner een goede dag heeft. Zoals laatst toen we de woonkamer hebben opgeleukt en de enthousiaste reactie van de bewoners daarop. Daar doe ik het voor.
Anouschka over de functie assistent-begeleider
Voor elke assistent-begeleider is geduld hebben en stevig in je schoenen staan erg belangrijk. Niet snel ondersteboven zijn. Humor is altijd belangrijk, net als creativiteit. En mocht het een keer misgaan en een bewoner is boos of wordt agressief, dan moet je correct kunnen handelen. Niet bang zijn. Dat is niet leuk, maar het hoort er wel bij. Wat zeker helpt is klein kunnen kijken. Observeer en als je een bepaalde verandering ziet, kan dat iets betekenen. Zelf kunnen ze er niet over communiceren, dus is het aan jou om dat in de gaten te houden. Dat leer je niet uit een boek, dat leer je in de praktijk.